"Bir dakika bekle, " dedi Naturelle. Mutfaga gidince Monty de gozleri kapali bir halde, agirligini bir ayagindan digerine aktararak beklemeye koyuldu. Mutfaktaki musluktan sanki uzaklardan bir yerlerden bir alkis sesi geliyormuscasina su damliyordu. Naturelle elinde bir torba dolusu buzla gelip, torbayi Monty'nin yanagina bastirmasini isaret etti. Bir sure hic kipirdamadilar. Naturelle elini Monty'ninkinin uzerine koyup, bir sure bekledi. Monty kadinin kendisine simsiki sarilmasini, kulagina kimsenin kendilerini bulamayacagi bir yer bildigini fisildamasini diliyordu. Ona arkasindan gelecegine, Otisville' de bir is bulup her hafta onu ziyaret edecegine soz vermesini istiyordu. Yedi senenin kotu bir ruya gibi gececegini sonra yeniden birbirlerine kavusacaklarini, onlerinde daha upuzun bir omur oldugunu, filan soylemesini bekliyordu. Naturelle hicbir sey soylemedi Monty de oyle. Sonunda Monty bas sallayip, donerek kapiyi arkasindan kapatti. Poseti ters cevirip icindeki buzlarin uc kat asagi dususunu izledi. Sonra poseti cebine koydu."