Prekrasen den. Potapiakha kraka v shchastieto i ne biakha gotovi da gi izvadiat. Khv'rliakha klechki v'v vodnite v'rtopcheta i gi nabliudavakha kak se izgubvat. Postelikha si odeialo i iadokha sandvichi. Po-k'sno sestra i se razplaka vnezapno, kato promiana v'v vremeto, niamashe druga prichina osven izpukvaneto na tapata ot vinoto. Dzheizlin i podade salfetka. Gloriia se razsmia i im kaza, che mnogo otdavna e otv'd skr'bta i i e omr'znalo vsichki da se stremiat da idat v raia i nikoi da ne iska prosto da umre. Edinstvenoto, za koeto si struva da t'zhish, prod'lzhi tia, e, che poniakoga tozi zhivot e sposoben na poveche krasota, otkolkoto svet't mozhe da ponese.