...znaeshe oshche ot nachaloto, che go l'zhat, za da mu napraviat udovolstvie, che vzemat pari, za da go laskaiat, che zad'rzhat s's silata na or'zhieto mnozhestvoto, koeto se s'birashe po p'tia mu s likuvashchi vikove i izmamni plakati za d'l'g zhivot na velikolepniia, koito e po-star ot v'zrastta si, no toi se nauchi da zhivee s tezi i vsichki drugi mizerii na slavata, i dokato minavakha bezbroinite mu godini, razbra, che l'zhata e po-udobna ot s'mnenieto, po-polezna ot liubovta, po-traina ot istinata, beshe stignal bez uchudvane do bezchestnata fiktsiia da upravliava bez vlast, da b'de prev'znasian bez slava i da b'de slushan bez avtoritet, kogato v potoka ot zh'lti lista na svoiata esen se ubedi, che nikoga niama da b'de gospodar na vsichkata si vlast, che e os'den da ne poznava zhivota osven ot obratnata mu strana, os'den da otgatva shevovete i da korigira nishkite na siuzheta i v'zlite ot osnovata na goblena ot iliuzii na deistvitelnostta, bez dori da podozira, dori i mnogo po-k'sno, che edinstveniiat istinski zhivot e tozi, da pokazhem, tozi, koito nie vizhdakhme ot drugata strana, koiato ne e vashata, gospodin general, tazi strana na bednotiiata, k'deto beshe potok't ot zh'lti lista na nashite bezbroini godini na neshchastiia i na nashite neulovimi migove na shchastie, k'deto liubovta beshe zarazena ot zarodishite na sm'rtta, no beshe istinska liubov, gospodin general, k'deto vie samiiat biakhte samo edno nesigurno videnie na edni zhalki ochi i prez prashnite zaveski na prozortsite na edin vlak biakhte edva dolovimo potr'pvane na edni m'lchalivi ustni, mimoleten pozdrav s atlazenata r'kavitsa na nichiiata r'ka na niakak'v starets bez s'dba, za kogoto nikoga ne razbrakhme koi e, nito kak izglezhda, nito dali ne e niakakva izmama na v'obrazhenieto, tiranin na shega, koito nikoga ne e znael koe e litseto i koe opakoto na tozi zhivot, koito nie obichame s nenasitna strast, koito vie dori ne se osmelikhte da si predstavite, ot strakh da ne razberete tova, koeto na nas ni beshe predelno iasno, che e tezh'k i mimoleten, no niama drug, generale, zashchoto nie znaekhme koi sme, a toi ne go razbra, ostana si zavinagi s's svireshchata bolka na kherniiata si na star m'rtvets, iztr'gnat iz koren ot udara na sm'rtta, litnal sred mrachniia shumol na poslednite ledeni lista na svoiata esen k'm mrachnoto otechestvo na p'lnata zabrava, vkopchil se ot strakh za partsaliviia i prognil plashch na sm'rtta i chuzhd na vikovete na pobesnialata t'lpa, koiato izlizashe na ulitsata i peeshe v'ztorzheni khimni na radostnata novina za negovata sm'rt, i zavinagi chuzhd na muzikata za osvobozhdenie i likuvashchite foierverki i praznichnite kambani, koito v'zvestikha na sveta dobrata novina, che neizbroimoto vreme na vechnostta nai-posle beshe zav'rshilo.