Romantik donem boyuncaruhun hisle bagdastirildigindan bahsetmistik; ancak sunu soylemekte yarar var ki cok kisa bir sure sonra his;zevkleri ya da mutluluklari degil de acilari hissetmekle ozdeslerstirilir oldu.Bir seyleri derinden yasamak; mutlu olmak;dusta islik calmak ya da bahcede sarki soylemek anlamina gelmiyordu: Ruhu olan insan acilara duyarli insan demekti artik.