kucuk mucizeleri kabul ettigimiz zaman kendimizi buyuk mucizeleri hayal edebilecek yeterlilikte hissederiz. bir istiridyenin icinden parlak, canli, lezzetli bir canlinin cikabilecegini kabul ettigimiz anda ayni kabuktan afrodit'in gelecegini de kbul etmisiz demektir. bununla da yetinmeyerek afrodit'in kabugundan busbutun uzaklasacagini, kendine bir studyo daire edinecegini, tipki istiridye gibi onu istegi bicimde donatacagini da dusunebiliriz; ama hayal gucu, pek zengin degilse bu noktadan once bir yerde durmaka zorundadir.