nezaketine, fakirler de insaniyetine hayran oluyordu. Fakat onun icini hirs, ofke ve kin kemiriyordu. O duz kirmali fistanin altinda huzurunu kaybetmis bir kalp gizliydi; o pek afif dudaklari, gonlun istirabini anlatmiyordu. Emma Leon'a asikti; yalnizligi aramasi da onu dusunup haz duymak icindi. Onun kendisini gormek, hayalin verdigi zevki bozuyordu. Leon'un ayak seslerini duyunca yuregi carpar, sonra karsisina cikinca heyecani gecip en sonunda huzne donen bir buyuk hayretten baska bir sey duymazdi.