Iki haftami ulkenizi dolasarak gecirdim -ulkeniz, cilgin zamanlar mintikasi ve televizyonda surekli bir bicimde ereksiyon sorununu tedavi eden ilaclarin reklaminin yapildigi o ulkeyse eger- bu dergi icin bilgi toplamakla gorevlendirilmis olarak: kirk yedi edebiyatsever, sinir bozucu derecede sakin olmakla beraber yuzu gulmeyen genc adam ve kadindan olusan, her ay bu kosedeki tum iyi esprileri ayiklayan Hece Cumbusu, artik Amerikan okuma aliskanliklarindan bihaber olduguma karar verdi ve beni havaalani kitapcilarina dogru (itiraf etmeliyim ki faydali) bir geziye gonderdi. Bu sayede, biliyorum ki, en sevdiginiz yazariniz Cormac McCarthy degil, hatta David Foster Wallace bile degil, Joel Osteen diye bir adam ki kendisi, hakkinda bildigim kadariyla Cumbus uyesi olabilir cunku kusursuz dislere ve kurtaricimiz Isa'nin rehberliginde insanligin mukemmellige ulasabilecegine dair bir inanca sahip. Televizyonu her acisimda Osteen ekrandaydi -Allah su yetiskinlere yonelik, seyrettigin-kadar-ode kanallarindan razi olsun!- ve kitabi Become a Better You (Daha Iyi Bir Sen Ol) her yerdeydi. Sanirim, simdi bu kitabi okumak zorunda kalacagim, sirf sizin ne dusundugunuzu ogrenmek icin. Gercek bir hikaye: Texas Houston'da George Bush Havaalani'nda, otuzlarinda cekici bir kadin gordum bu kitabi satin alirken ve ilginc olan suydu ki kadin agliyordu bu isi yaparken. Aceleyle iceri girdi gozlerinden yaslar akarak ve kendi kendine soylenerek, dogruca ciltli, cok satan, kurgusal olmayan kitaplarin sergilendigi bolume yoneldi. Tahmininiz benimki kadar basarili. Neredeyse tamamen eminim ki, suclanmasi gereken kisi duyarsiz bir herifin teki (kadinin D15 ile D17 kapilari arasinda bir yerde terk edildigini tahmin ediyorum), ve aslina bakilirsa duyarsiz Amerikali erkekler, Hiristiyanligin A.B.D.'de populer olmasinin sorumlusudur. Ilginctir ki, Ingiltere'de erkekler zerre kadar duyarsiz degildir ve sonuc olarak biz de neredeyse toptan allahsiz bir milletiz ve Joel Osteen hicbir zaman televizyonlarimiza cikmiyor.