ODUShEVENO Edna shapka - meka, kafiava, filtsova, s provisnala periferiia i pleten shirit okolo bombeto - se m'dreshe sred drugite, kato podskachashe poradi neravnostite na p'tia, preodoliavani ot kolelata na motornoto sredstvo, koeto iaprevozvashe - neia, samata shapka. Na vsiaka spirka, kogato p'tnitsite se kachvakha i slizakha, ia otmestvakha stranichno, a poniakoga prekaleno, koeto v kraia na kraishchata mnogo ia iadosa - neia, samata shapka. Shapkata izrazi gneva si s choveshki glas, iztr'gnal se ot edna snabdena s mnozhestvo otverstiia valchesta i pl'tna masa s kostna struktura, koiato se namirashe pod neia - pod samata shapka. Posle tia izvedn'zh se ustremi napred, zashchoto se okaza, che ima svobodno miasto za neia - za samata shapka. Chas-dva po-k'sno vidiakh kak tia - samata shapka, - se nosi na met'r i sheiset i shest ot zemiata i snove pred gara Sen Lazar. Edin priiatel ia s'vetvashe da pribavi kopche na paltoto si - neia, samata shapka... Dop'lnitelno kopche... Na neinoto palto... Da i kazhe tova... Na neia... Na samata shapka.