Unutmak, her aciyi siler, arkada birakirdi. Sarki soylemek ise, unutmak icin en guzel careydi. Cunku insan sarki soylerken daima sevdigi seyleri dusunur. Ve boylece, gokyuzuyle daglarin arasinda irmagin ustunde uzanan Kapia'da, birbiri ardi sira gelip gecen kusaklar, Drina'nin ugultulu sularinin goturdugu seylere fazla uzulmemeyi ogreniyorlardi. Farkinda olmadan kucuk kasabanin felsefesini de orada ogrenmis oluyorlardi. Hayat anlasilmaz bir mucizedir, boyuna harcanir, erir, buna ragmen yine dayanir, surup gider. Tipki Drina'nin ustundeki kopru gibi.