- Radvai se, che ne si maika v takiva vremena - otv'rna mu tia. - Zashchoto, ako beshe, shcheshe da se radvash, che dvamata ti skarani sinove otnovo shche se s'berat, no ednovremenno s tova shcheshe da se izp'lnish s's strakh, che i dvete ti detsa veroiatno shche sa m'rtvi. Protivorechieto na tova shchastie i tozi uzhas bi ti se storilo neponosimo. - Radvai se, che ne si m'zh - kaza v otgovor toi. - Zashchoto, shchom prestanem da spim, vizhdame, che na tozi sviat do nas ima edinstveno vragove - vragove, koito se prestruvat, che ni zashchitavat, koito stoiat, napraveni ot or'zhiia i oblekla v tsviat kaki, i alchnost, i sm'rt, a zad tiakh sa vragovete, koito se prestruvat, che ni spasiavat v imeto na sobstveniia ni Bog, samo che i te s'shcho sa izt'kani ot sm'rt i alchnost, a p'k zad tiakh sa vragovete, zhiveeshchi sred nas, noseshchi bezbozhni imena, koito ni prel'stiavat i posle ni predavat, vragove, za koito sm'rtta e prekaleno meko nakazanie, a oshche po-otzad sa vragovete, koito nikoga ne vizhdame, te d'rpat kontsite na zhivota ni. Tozi posleden vrag, nevidimiiat vrag v nevidimata staia v chuzhdata strana, niak'de mnogo dalech: pred nego iskam da se izpravia, i ako se nalozhi da si propravia p'tia prez vsichki ostanali, za da se dobera do nego, togava taka i shche storia.