"bu kitap minimalist bir ressamla ilgili ve konu minimalist sanat oldugu zaman fark ettim ki ben agnostik hatta belki ateistim. Bu kelimeleri kullaniyorum cunku bence minimalizme ya inanirsiniz ya da inanmazsiniz -bir Hockney, bir Hopper ya da bir Monet soz konusu oldugunda size taninmayan bir sanstir bu. Karsimizda Irwin var (sans bu ya sevilesi, dusunceli bir adam) turuncu bir zemin uzerinde turlu duz cizgilerden ibaret olan en son desen cizimleriyle: "Bakinca... tablolara algisal acidan, gozunuzun havanin, uzayin hatta kisacik bir mesafenin orta yerinde takili kaldigini fark ediyorsunuz: varliginizin uzay-zaman sureklisinde kaynasiyor uzay ve zaman. Tam bir meditasyon halinde buluyorsunuz kendinizi." Size boyle bir sey olmazsa ne olacak? Demek istedigim, herkese olmuyordur herhalde bu, oyle degil mi? Ne kaliyor o zaman elinizde? Katoliklerin de komunyon ayinine katildiginiz zaman olabileceklerle ilgili benzer bir iddiada bulunabilecekleri geldi aklima. Isa'nin bedeniyle incecik bir ekmek parcasi arasinda cok buyuk bir fark var."