Liubovta e nespirno p'teshestvie, koeto ne preminava prez prostranstvoto, bezkraino treperlivo dvizhenie, koeto ostava nepodvizhno. Liubovta sama si s'zdava naprezhenie, koeto v'zpira vseki napred'k na vremeto. Liubovta ima niakoi cherti s vechnata regresiia, t'i kato tazi razmiana na otrazheniia ne mozhe da b'de nito izcherpana, nito unishchozhena, no liubovta ne e regresiia. Tia e prava, lishena ot prod'lzhitelnost i mestopolozhenie progresiia k'm krainoto s'stoianie na ekstatichna anikhilatsiia.