"Konus benimle, tamam mi? Konus. Monty? Boyle yapma. Bu bizim son gecemiz." "Bizim son gecemiz degil bu. Benim son gecem. Seninse yarindan itibaren onunde bir dolu lanet olasi gece var. Disari cikabilir, bir avukatin icki ismarlamasina izin verebilir, Hudson' da cirilciplak yuzebilirsin. Onunde cok zamanin var." ... Onun yarinlari olacagini, kahkahalar atip, dostlariyla eglenecegini, kaldirimlarda dolasip, vitrinlere bakacagini, lokantalarda aksam yemekleri yiyecegini dusununce kendini cok yalniz hissediyordu. Sigarayi elinde tuttu ama yakmadi. Bir an yalnizca kisacik bir an Naturelle' den suphelenmemis miydi? O cilgin anda kadinin telefonla evde uyusturucu gizlendigi ihbarini yapmis olabilecegi aklindan gecmemis miydi? O dusunceyi hemen aklindan uzaklastirmisti sonra da. Neden boyle bir sey yapsin ki? Beni ihbar etmekten ne cikari olabilir? Ama bir kez insanin aklina kurt dusmeye gorsun, bir daha benzer dusunceler kolay kolay zihinden atilamiyordu. Kusku inanci giderek kemiriyordu. Ona bir daha guvenebilecek miydi? Ve eger seninle yatan kadina guvenemezsen, en savunmasiz anlarinda yaninda olan kadina itimat edemezsen, dunyada kime guvenebilirsin ki?"