"Terrence Moran, "yapisi geregi imaji ve parcayi guclendirmeye yatkin olan medyayla tarihsel bir perspektif edinemeyiz" derken tam hedefi vurmaktadir. Moran'a gore kalicilik ve bir baglam olmayinca "elde bulunan bilgi parcalari mantikli ve tutarli bir butun olusturacak sekilde birlestirilemez." Hatirlamayi reddetmedigimiz gibi, hatirlamayi tamamen yararsiz buluyor da degiliz. Onun yerine, hatirlamaya uygun varliklar olmaktan cikariliyoruz. Cunku, hatirlamak nostaljiden daha fazla bir seyse eger, kesinlikle bir baglamsal temel; olgularin onun icin duzenlenip modellerin ondan cikarilabilecegi bir sey gerektirir. Imaj politikasi ve anlik haberler ise boyle bir baglam sunmaz. Bir ayna yalnizca bugun giydiklerinizi yansitir. Dun giydikleriniz konusunda sessizdir. Bu varsayimlarin bir anlami varsa, o zaman Orwell bu noktada, en azindan Bati demokrasileri acisindan bir kez daha yanilmistir. Orwell tarihin yikilisini onceden gormustu, ama bunu devletin yapacagina, Hakikat Bakanligi turunde bir kurumun sistemli bir bicimde ise yaramayan olgulari yasaklayip gecmisin kayitlarini silecegine inaniyordu. Ancak Huxley'in daha dogru ongorusuyle, hicbir seyin kaba yolla uygulanmasina ihtiyac duyulmayacaktir. Halka bir imaj, ivedilik ve terapi politikasi sunmayi amac edinmis, gorunuste hayirli gibi gelen teknolojiler, tarihi ayni derecede basarili bicimde, belki daha kalici olarak ve hicbir itirazla karsilasmadan yok edebilirler."