-- Shibumi, s'r? -- Nikolai poznavashe dumata, no samo kogato se izpolzvashe za gradini i arkhitektura, k'deto oznachavashe nenatrapchiva krasota. -- V kak'v smis'l izpolzvate poniatieto, s'r? -- O, neiasno. I predpolagam, nepravilno. Glupav opit da se obiasni neizrazimo kachestvo. Kakto znaesh, pri shibumi triabva da ima edno prechistvane na niskite, banalnite misli. Tova e edno izraziavane -- tolkova pravilno, che niama nuzhda da e smelo, tolkova trogatelno, che niama nuzhda da e krasivo, tolkova viarno, che niama nuzhda da e istinsko. Shibumi e razbirane, ne poznanie. Krasnorechivo m'lchanie. V povedenieto tova e skromnost bez sramezhlivost. V izkustvoto, k'deto dukh't na shibumi priema formata na sabi, tova e elegantna prostota, izrazitelna iasnota. V'v filosofiiata, k'deto shibumi se iaviava kato vabi, tova e dushevno spokoistvie, koeto ne e pasivno; tova e da b'desh, bez da te e strakh da stanesh. A v lichnostta na edin chovek, tova e... kak mozhe da se kazhe? Avtoritet bez dominirane? Neshcho takova.