Her sey icime dokunurdu. Bir yabancinin pesinden giden bir kopek. Icimi burkardi. Yanlis ayi gosteren bir takvim. Sirf bunun icin aglayabilirdim. Aglamistim da. Bacadan tuten dumanin bitisinde. Devrik bir sisenin masanin kenarinda takilip kalisinda. Hayatimi daha az duygulanmayi ogrenmeye harcadim. Her gun daha az duygulandim. Buyumek midir bu? Yoksa daha beter bir sey mi? Kendini mutluluktan korumadan mutsuzluktan koruyamazsin.