"Bir gun, birdenbire, tam umudumuzu kestigimiz sirada. O zaman ufuklar aralanir; "Iste!" diye haykiran bir ses gibidir. Bir kimseye, yasaminizin sirlarini dokmek, ona her seyi vermek, onun icin her seyi feda etmek gereksinimini duyarsiniz! Icinizdekileri anlatmazsiniz birbirlerinize, anlatmadan seziverirsiniz. Duslerde gormussunuzdur. Kisacasi suraciktadir, o kadar aranmis olan hazine suracikta, onunuzdedir; parlar, kivilcimlar sacar. Gene de hala kusku duyar insan, inanmaktan cekinir, gozleri kamasip kalir, karanliklardan isiga cikar gibi..."