... o ilk gunden beri gunes daha az sicak, daha az aydinlik, gece daha karanlik oldu; hareket hizini yitirdi, dusuncelere bir agirlik geldi. Bazi insanlari topraga gomeriz, ama oyle insanlar vardir ki onlarin kefenleri yuregimiz olmustur, anilari her gun kalbimizin carpisiyla beraberdir, soluk alir gibi onlari dusunuruz, aska ozgu bir ruh titresiminin tatli yasasiyla varligimiza sinmislerdir. Bir ruh var ruhumda. Ben bir iyilik mi ettim, guzel bir soz mu soyledim, icimde bulunan o ruh hareket ediyor, konusuyor; havaya yayilan guzel kokunun bir zambaktan gelisi gibi.