"Ikimiz de gulduk. "Sally" dedim, "senin sevdigim yanin ne biliyor musun? Bu kadar kolayca kandirilabilmen. Hic kandirilamayan insanlar oylesine can sikici ve ruhsuz oluyorlar ki!" "Beni hala seviyor musun, Chris, sevgilim?" "Evet, Sally. Seni hala seviyorum." Onu bir daha gormedim. Yaklasik iki hafta sonra, tam onu aramam gerektigini dusundugum bir sirada, Paris'ten bir kart aldim: "Buraya dun gece geldim. Yarin dogru durust yazarim. Kucak dolusu sevgiler." Arkadan mektup gelmedi. Bundan bir ay sonra Roma'dan bir kart daha aldim. Adres yoktu: "Bir iki gune kadar yazarim." diyordu. Bu alti yil onceydi. Simdi ben ona yaziyorum. Sally, bunu okudugun zaman -eger bir gun okuyacak olursan- lutfen bunu bir takdirname- sana verebilecegim en yurekten takdirname olarak kabul et..."