V nashem stoletii pisatel' vel dialog s bezumiem. O pisateliakh dvadtsatogo veka pochti mozhno skazat', chto oni stremilis' k bezumiiu. Kto-to, razumeetsia, preuspel, i takikh my osobenno uvazhaem. Bezumie dlia pisatelia -- eto okonchatel'noe rastvorenie ego <>, posledniaia besposhchadnaia pravka. Eto nyrok v tishinu, proch' ot gomona vymyshlennykh golosov.