Doshla si vk'shchi malko sled polunoshch. Khv'rlila se na legloto s drekhite i zapushila, paleiki tsigara ot tsigara, za da go izchaka da sv'rshi pismoto, koeto tia znaela, che shche b'de d'lgo i trudno, i malko predi tri chasa, kogato zavili kuchetata, slozhila na og'nia voda za kafe, obliakla se v p'len traur i otriazala v dvora p'rvata roza, razts'fnala v utrinta. Ot izvestno vreme doktor Urbino be razbral kolko mnogo shcheshe da nenavizhda spomena za taia nepovtorima zhena i mu se struvashe, che znae zashcho: samo chovek bez printsipi mozheshe da se otdade s takava naslada na m'kata.