Yasaminin mercek altina alinmasindan gizliden gizliye zevk almayan bir hastayla daha hic karsilasmamisti. Mercek ne kadar buyuk gosterirse hasta o kadar cok zevk alirdi. Incelenmekten alinan keyif o kadar buyuk olurdu ki Breuer yaslanma, sevdiklerini kaybetme ve dostlarindan fazla yasamadaki asil acinin sizi inceleyen gozlerin bulunmamasi olduguna inanirdi-hic kimsenin dikkat etmedigi bir yasam dehseti.