- Az mi buluyorusunuz intiharlari? - Hem de cok az. - Insanlari kendilerini oldurmekten alikoyan ne sizce? - Henuz... tam bilmiyorum... iki bos inanc alikoyuyor sanki, iki sey; yalnizca iki sey; bunlardan biri cok kucuk, oburu cok buyuk, yalniz kucuk olan da cok buyuk. - Kucugu ne? - Aci. - Aci mi? Bu olayda bu kadar onemli olabilecek bir sey mi aci? - Birinci derecede onemlidir. Iki tur intihar vardir: Bir buyuk bir aci ya da ofkenin etkisiyle intihar edenler; iki cildirip intihar edenler. Bunlar aniden bitirirler islerini. Aciyi pek dusunmezler. Birdenbire biter her sey. Ama bu isi bir de akli basinda, bilincli olarak yapanlar vardir... bunlar cok dusunur. ... - Aci cekmeden olmenin hic yolu yok mu? - Kocaman bir ev buyuklugunde bir kaya dusunun; dedi - Kaya havada asili duruyor ve siz onun tam altindasiniz. Bu kaya uzerinize... basinizin uzerine dusse... aci duyar misiniz? - Ev buyuklugunde bir kaya mi? Korkunc bir sey olacagi kesin. - Korku degil sozunu ettigim aci duyar miydiniz? - Dag gibi bir kaya... on binlerce tonluk bir agirlik... Hic aci duymazdim heralde. - Ama kaya uzerinizde asili durdukca hep dehset icinde olurdunuz. Bundan korkmayacak kimse yoktur. Dunyanin en buyuk bilgini de korkar, en buyuk doktoru da. Aci duymayacagini bilmesine karsin herkes yine de ya duserse diye aciyla kivranirdi. - Ikinci neden nedir? Buyuk olani? - Obur dunya. - Yani ceza olarak mi? - Fark etmez. Obur dunya iste, yalnizca obur dunya. - Peki ya obur dunyaya inanmayan ateistler? Yine Karsilik vermedi. - Yasamakla yasamamak arasinda hicbir fark kalmadiginda ozgurlugune kavusur insan. Herkes icin amac budur. - Amac mi? O zaman kim yasamak ister ki? - Hic kimse. - dedi kararlilikla - Hayat acidir; hayat korkudur ve insanoglu mutsuzdur. Bugun yalnizca aci ve korku var. Insanoglu hayati seviyor, cunku aciyi ve korkuyu seviyor. Buna da uygun yasiyor. Aci ve korkuya karsilik olarak verilmistir hayat; hep aldanilan yer burasi. Bugunku insan, o insan degil daha. Ama bir gun o yeni insan gelecek: yasamakla yasamamak arasinda hicbir fark gormeyen mutlu gururlu, yeni insan. Aciyi ve korkuyu kim alt ederse o Tanri olacak. Obur tanri artik olmayacak. - O zaman... size gore obur tanri var? - Hayir yok: Ama var da aslinda. Tasin kendisinde aci yoktur; Ama tastan duyulan korkuda aci vardir. Aciyi ve korkuyu alt eden Tanri olur. bu yepyeni bir hayat, yepyeni bir insan demektir, her seyin yeni olmasi demektir. - Yasamakla yasamamak arasinda bir fark kalmayacagina gore herkes kendini oldurecektir... alin size degisim. - Bunun bir onemi yok. O aldanmayi oldurecekler. Asil ozgurlugu, asil bagimsizligi isteyen kisi kendini oldurmeye cesaret etmek zorundadir... Kendini oldurmeye cesaret eden kisi aldanmanin da sirrina ermis demektir. Ozgurlukte varilabilecek son noktadir bu; bunun otesinde hicbir sey yoktur. kendini oldurmeye cesaret edebilen Tanri'dir. Bugun herkes bunu yapabilir ve boylece Tanri'yi yok edebilir, boylece her seyi yok edebilir. Ama bunu daha kimse yapmadi. - Milyonlarca insan kendini oldurdu. - Ama onlarin hepsi korkularindan oldurduler kendilerini. Korkuyu oldurmek icin degil. Korkuyu oldurmek icin, kendini olduren Tanri olur. Kirillov / Bay G___v.