Sizi tutan bir sey var -bir korku, bir zaaf-, ofkenizi ifade etmenizi engelliyor. Bunun yerine yufka yurekliliginizden gurur duyuyorsunuz. Mecburen yaptiginiz seyleri erdeme donusturmeye calisiyorsunuz. Duygularinizi derinlere gomuyor ve sonra da hinc hissetmediginiz icin kendinizi azizlere benzetiyorsunuz. Anlayisla yaklasan doktor rolunu unutuyorsunuz; siz o rolun kendisi oluyorsunuz, kendinizi ofkelenemeyecek kadar iyi birisi gibi gorunuyorsunuz. Josef, kucuk bir intikam iyi bir seydir. Bastirilmis hinc insani hasta eder!