"Kogato biakh malka, s tatko vsiaka veche si imakhme ritual. Sled kato si kazhekh obichainite dvaiset ,,Bismillakh" i toi me nastaneshe v legloto, siadashe do men i otskubvashe loshite s'nishcha s paletsa i pokazaletsa si. Pr'stite mu otskachakha ot cheloto k'm slepoochiiata mi, t'rpelivo t'rsekha zad ushite mi, po tila mi i nakraia toi izdavashe edno ,,puk" - kato che li otvariashe butilka - pri vseki koshmar, progonen ot moz'ka mi. Trupashe s'nishchata edin sled drug v nevidima torba v skuta si i posle pristiagashe vr'zkite. Sled tova pret'rsvashe v'zdukha, za da nameri priiatni s'nishcha na miastoto na drugite, koito beshe otstranil. Nabliudavakh go kak leko naklania glava i se namr'shchva, kak zapochva da v'rti ochi, siakash se opitva da dolovi dalechna muzika. Pritaiavakh d'kh v ochakvane na miga, kogato litseto na bashcha mi shche se raztegli v usmivka i toi melodichno shche v'zklikne: ,,A, eto edin!", kogato shche dopre dvete si shepi i shche poeme s'nia v dlanite si kato venchelistche, koeto s bavno v'rtene se spuska ot niakoe d'rvo. I posle nezhno, mnogo, mnogo nezhno - tatko kazvashe, che vsichki khubavi neshcha v zhivota sa krekhki i lesno se gubiat, - toi vdigashe r'tse k'm litseto mi, pot'rkvashe s dlani cheloto mi i vtrivashe shchastie v glavata mi."