Keske imkan olsaydi da (ki insan tabiati icin bu asla mumkun degildir) herkes, hepimiz, benligimizin en gizli koselerini oldugu gibi aciga vurabilseydik; baskalarina, hatta en yakin dostlarimiza, sirasi gelince kendimize bile itiraf etmekten cekindigimiz ne varsa, hepsini korkmadan ortaya dokebilseydik, dunyayi saracak pis kokudan hepimiz bogulurduk. Parantez icinde soyleyeyim, toplumu duzenleyen yasalar, gorgu kurallari bu bakimdan iyidir zaten. Derin bir fikir gizlidir bunlarda; ahlaki oldugu iddia edilemeyecek ama, koruyucu, bize rahatlik saglayan bir fikir. Bu da azimsanmamali, cunku ahlak da rahatliktan baska bir sey degildir, yani rahatimiz icin icat edilmistir. ...Son olarak sunu soyleyeyim: Kusurlarimi, ahlaksizligimi, sefihligimi basima kakiyorsunuz; oysa butun sucum baskalarindan daha icten olmam, o kadar. Demin de dedigim gibi, baskalarinin kendilerinden bile sakladigi gercekleri ben acikca ortaya dokuyorum.