aksam ruzgar pencereye vurur, lamba yanarken atesin basina oturup bir kitap acmaktan daha tatli ne var ki? Emma, iri iri kara gozlerini ona dikerek: -- Degil mi?.. dedi. Leon devam ediyordu: -- Insan bir sey dusunmez, saatler akip gecer. Hic kimildamaksizin, gorur gibi oldugunuz ulkelerde dolasirsiniz; dusunceniz hayalle sarmas dolas olarak ayrintilar icinde oynar, yahut seruvenlerin cevresini izler, sahislara karisir; onlarin elbiseleri altinda kendi kalbiniz carpiyor sanirsiniz.