Benteley: - Biliyorum, dedi. Hasta bir adamim. Ne kadar cok sey gorursem o kadar cok hastalaniyorum, oylesine hastayim ki kendimden baska her kesi hasta goruyorum. Cok kotu bir anlayis degil mi? Eleanor bir solukta: - Evet, dedi. - Butun bunlari bir cekiste yikmak istiyorum, fakat buna luzum gormuyorum, cunku nasil olsa kendi kendisine cokuyor. Her sey cok zayif ve kopmak uzere. Oyunlar, Lotari... bunlarin hepsi cocuk oyuncaklari! Butun bunlari bir arada tutan, verilen soz, edilen yemindir. Bir adam diger bir adami oldurmeye gidiyor ve toplum tarafindan alkislaniyor. Neye inaniyoruz? Elimizde olan ne? Guclu suclulara yardim eden, akilli suclulariz. Plastik bustlere edilen yeminler neye yarar?