"Hermione uzanip yanagina dokundu, kederle gulumsuyordu. "Gordugum en mutsuz gelinsin." Lucy gozlerini kapadi. "Mutsuz degilim. Ben sadece sey hissediyorum..." Ama ne hissettigini bilmiyordu. Ne hissetmesi gerekiyordu ki?Kimse bunun icin egitmemisti onu.Butun egitimi boyunca; dadisi,murebbiyesi ve Bayan Moss'un Okulu'nda gecirdigi uc yil boyunca kimse ona bunun dersini vermemisti. Neden kimse bunun dikis nakistan ve yerel danslardan daha onemli oldugunu fark etmemisti? "Ben..." Artik anlamisti. "Ben veda ediyormus gibi hissediyorum." Hermione hayretle gozlerini kirpistirdi. "Kime?" Kendime..."