Din adami duasini okudu, basparmagini kutsal yaga batirdi ve bunu surmeye basladi. Once yeryuzu gorkemlerine ve nimetlerine o kadar goz diken gozlerinin uzerine, Sonra ilik meltemleri , ask dolu kokulari pek seven burun deliklerinin uzerine, Yalan icin acilan, kibirle inim inim inleyen, sehvet bagiran agzinin uzerine, En sonunda da eskiden tutkularini doyurmak icin kosarken o kadar hizli giden, Simdi artik bir daha yuruyemecek olan ayaklarinin tabanlarina.