"Ne be problem, misleshe si D'nkan, che dvamata s Ani nikoga ne se biakha obichali. Tiakhnoto beshe brak po smetka i do tozi moment funktsionirashe prekrasno - priiatelite im biakha s'postavili staratelno interesite i kharakterite im i pretsenkata im se be okazala tochna. Toi nikoga ne be izpitval zhelanie da si tr'gne, kakto dve sv'rzani parcheta ot p'zela ne se d'rpat edno ot drugo. Ako chovek si predstavi parcheta ot p'zel s chuvstva, to mozhe da si predstavi i tekhnite misli: "Tuk shche si stoia. K'de da khodia?". A ako doide drugo parche ot p'zela, predlagashcho svoite ushentsa i ustentsa, za da s'blazni edno ot parchetata i da go otk'sne ot drugoto, to s lekota shche ustoi na podobna s'blaz'n. "Vizh kakvo", shche kazhe obekt't na prel'stitelnoto zhelanie. "Ti si parche ot telefonna budka, a az s'm litseto na Mariia Stiuart. Niama da si pasnem". I tolkova."