|
568fe13
|
Kral'in basinda puskullu kirmizi uzun bir kulah vardi; perperisan bir yigin gibi cokup kalmisti; yuksek sesle horlayip duruyordu; Tumbadiz'in deyimiyle neredeyse girtlagi catlayacakti. Cok ince ve dusunceli bir kizcagiz olan Alice, 'Umarim bu islak cimende usutmez,' dedi. 'Su an dus goruyor,' dedi Tumbadik. 'Sence dusunde ne goruyor?' 'Kim bunu bilebilir ki!' dedi Alice. 'Tabii ki seni!' diye haykirdi Tumbadik, zafer kazanmiscasina ellerini saplatarak. 'Seni dusunde gormeseydi eger, nerede olurdun dersin?' 'Su an oldugum yerde tabii ki,' dedi Alice. 'Olmazdin!' diye karsilik verdi Tumbadik kucumsercesine. 'Hicbir yerde olmazdin. Sen hepsi hepsi onun dusundeki bir seysin!' 'Ola ki Kral uyanacak olsa,' diye ekledi Tumbadiz, 'bir mum gibi...o dakika...sonerdin!' 'Sonmezdim!' diye avazi ciktiginca bagirdi Alice ofkeye kapilarak. 'Ustelik ben onun dusundeki bir seysem, siz nesiniz o zaman?' 'Aynisi!' dedi Tumbadiz. 'Tipkisinin aynisi!' diye haykirdi Tumbadik.
|
|
tumbadik
tumbadız
|
Lewis Carrol |