ABPGRK - Esther - 7

7:1  εισήλθε δε ο βασιλεύς και Αμάν συμπιείν τη βασιλίσση

7:2  είπε δε ο βασιλεύς τη Εσθήρ τη δευτέρα ημέρα εν τω πότω τι εστιν Εσθήρ βασίλισσα και τι το αίτημά σου και τι το αξίωμά σου και έσται σοι έως ημίσους της βασιλείας μου

7:3  και αποκριθείσα είπεν ει εύρον χάριν ενώπιον του βασιλέως δοθήτω η ψυχή τω αιτήματί μου και ο λαός μου τω αξιώματί μου

7:4  επράθημεν γαρ εγώ τε και ο λαός μου εις απώλειαν και διαρπαγήν και δουλείαν ημείς τε και τα τέκνα ημών εις παίδας και παιδίσκας και παρήκουσας ου γαρ άξιος ο διάβολος της αυλής του βασιλέως

7:5  είπε δε ο βασιλεύς τις ούτος ος ετόλμησε ποιήσαι το πράγμα τούτο

7:6  είπε δε Εσθήρ άνθρωπος εχθρός Αμάν ο πονηρός ούτος Αμάν δε εταράχθη από του βασιλέως και της βασιλίσσης

7:7  ο δε βασιλεύς εξανέστη εκ του συμποσίου εις τον κήπον ο δε Αμάν παρακάλει την βασίλισσαν εώρα γαρ εαυτόν εν κακοίς όντα

7:8  επέστρεψε δε ο βασιλεύς εκ του κήπου Αμάν δε επιπεπτώκει επί την κλίνην αξιών την βασίλισσαν είπε δε ο βασιλεύς ώστε και την γυναίκα βιάζη εν τη οικία μου Αμάν δε ακούσας διετράπη τω προσώπω

7:9  ειπε δε Χαρβωνά εις των ευνούχων προς τον βασιλέα ιδού και ξύλον ητοίμασεν Αμάν Μαρδοχαίω τω λαλήσαντι περί του βασιλέως και ώρθωται εν τοις Αμάν πηχών πεντήκοντα είπε δε ο βασιλεύς σταυρωθήτω επ΄ αυτό

7:10  και εκρεμάσθη Αμαν επί του ξύλου ο ητοίμασε Μαρδοχαίω και τότε ο βασιλεύς εκόπασε από του θυμού