ESTHER
Chapter 6
Esth | ABPGRK | 6:1 | ο δε κύριος απέστησε τον ύπνον από του βασιλέως την νύκτα εκείνην και είπε τω διακόνω αυτού εισφέρειν γράμματα μνημόσυνα των ημερών αναγινώσκειν αυτώ | |
Esth | ABPGRK | 6:2 | εύρε δε γράμματα τα γραφέντα περί Μαρδοχαίου ως απήγγειλε τω βασιλεί περί των δύο ευνούχων του βασιλέως εν τω φυλάσσειν αυτούς και ζητήσαι επιβαλείν τας χείρας Αρταξέρξη | |
Esth | ABPGRK | 6:3 | είπε δε ο βασιλεύς τίνα δόξαν η χάριν εποιήσαμεν τω Μαρδοχαίω και είπαν οι διάκονοι του βασιλέως ουκ εποίησας αυτώ ουδέν | |
Esth | ABPGRK | 6:4 | εν δε τω πυνθάνεσθαι τον βασιλέα περί της ευνοίας Μαρδοχαίου ιδού Αμάν εν τη αυλή είπε δε ο βασιλεύς τις εν τη αυλή ο δε εισήλθεν ειπείν τω βασιλεί κρέμασαι τον Μαρδοχαίον επί τω ξύλω ω ητοίμασε | |
Esth | ABPGRK | 6:5 | και είπον οι διάκονοι του βασιλέως ιδού Αμάν έστηκεν εν τη αυλή και είπεν ο βασιλεύς καλέσατε αυτόν | |
Esth | ABPGRK | 6:6 | είπε δε ο βασιλεύς τω Αμάν τι ποιήσω τω ανθρώπω ον εγώ θέλω δοξάσαι είπε δε εν εαυτώ Αμάν τίνα θέλει ο βασιλεύς δοξάσαι ει μη εμέ | |
Esth | ABPGRK | 6:8 | ενεγκάτωσαν οι παίδες του βασιλέως στολήν βυσσίνην ην ο βασιλεύς περιβάλλεται και ίππον εφ΄ ον ο βασιλεύς επιβαίνει | |
Esth | ABPGRK | 6:9 | και δότω ενί των φίλων του βασιλέως των ενδόξον και στολισάτω τον άνθρωπον ον ο βασιλεύς αγαπά και αναβιβασάτω αυτόν επί τον ίππον και κηρυσσέτω διά της πλατείας της πόλεως λέγων ούτως έσται παντί ανθρώπω ον ο βασιλεύς δοξάζει | |
Esth | ABPGRK | 6:10 | είπε δε ο βασιλεύς τω Αμάν καλώς ελάλησας ούτως ποίησον τω Μαρδοχαίω τω Ιουδαίω τω θεράπευοντι εν τη αυλή και μη παραπεσάτω σου λόγος ον ελάλησας | |
Esth | ABPGRK | 6:11 | έλαβε δε Αμάν την στολήν και τον ίππον και εστόλισε τον Μαρδοχαίον και ανεβίβασεν αυτόν επί τον ίππον και διήλθε διά της πλατείας της πόλεως και εκήρυσσε λέγων ούτως έσται παντί ανθρώπω ο βασιλεύς θέλει δοξάσαι | |
Esth | ABPGRK | 6:12 | επέστρεψε δε ο Μαρδοχαίος εις την αυλήν Αμάν δε επέστρεψεν εις τα ίδια λυπούμενος κατά κεφαλής | |
Esth | ABPGRK | 6:13 | και διηγήσατο Αμάν τα συμβεβηκότα αυτώ Ζωσάρα τη γυναικί αυτού και τοις φίλοις και είπον προς αυτόν οι φίλοι και η γυνή ει εκ γένους Ιουδαίων Μαρδοχαίος και ήρξω ταπεινούσθαι έμπροσθεν αυτού πεσών πέση ου μη δύνη αυτόν αμύνασθαι ότι θεός ζων μετ΄ αυτού | |