Dari - Zechariah - 12

12:1  کلام خداوند، آن خدائی که آسمان ها را برافراشت، اساس زمین را بنا نهاد و به انسان روح بخشید، دربارۀ اسرائیل می فرماید:

12:2  «من اورشلیم را مثل یک جام شراب می سازم. اقوام اطراف او از آن می نوشند و سر گیچ می گردند. وقتی که اورشلیم را محاصره کنند، سایر شهرهای یهودا هم محاصره می شوند.

12:3  تمام اقوام جهان با هم متحد شده علیه اورشلیم می آیند، اما در آن روز من اورشلیم را در برابر همۀ اقوام مانند سنگ مُصادِم می سازم و هر کسی که آن را بردارد، به شدت زخمی می شود.»

12:4  خداوند می فرماید: «در آن روز اسپهای دشمن را به وحشت می اندازم، چشمان آن ها را کور می کنم و سواران شان را به جنون مبتلا می سازم، ولی از یهودا مراقبت می نمایم.

12:5  آنگاه قبیلۀ یهودا در دل خود می گوید: «خداوند، خدای قادر مطلق، به اهالی اورشلیم قوت بخشیده است.»

12:6  در آن روز قبیلۀ یهودا را مانند آتشی سوزنده در جنگلها و مثل شعلۀ فروزان در کشتزارها می گردانم. آن ها اقوام راست و چپ خود را معدوم می سازند، اما مردم اورشلیم در رفاه و آسایش زندگی می کنند.

12:7  من اولتر یهودا را رها می سازم تا خاندان داود و اهالی اورشلیم در بزرگی و شکوه بالا تر از یهودا نباشد.

12:8  در آن روز من، خداوند از مردم اورشلیم دفاع می کنم. ضعیفترین آن ها مثل داود می شود و اولادۀ داود مانند خدا و همچون فرشتگان خداوند آن ها را راهنمائی می کنند.

12:9  هر کشوری که بخواهد بر اورشلیم حمله کند، من آن را نابود می سازم.

12:10  من بر خاندان داود و ساکنین اورشلیم روح ترحم، دعا و زاری را می ریزم. آنهای که بر من نیزه زده اند، مرا خواهند نگریست و مثل کسی که برای یگانه فرزند خود عُزا می گیرد، ماتم خواهند کرد و چنان به تلخی اشک خواهند ریخت که گوئی پسر ارشد شان مرده است.

12:11  در آن روز در اورشلیم ماتم عظیمی مانند ماتمی که مردم برای هددرِمون در درۀ مِجِدو گرفتند، برپا می شود.

12:12  تمام مردم روی زمین عزادار می شوند. هر خاندان جداگانه ماتم می گیرد: خاندان داود، خاندان ناتان،

12:13  خاندان لاوی، خاندان شمعی

12:14  و بقیۀ خانواده ها هر کدام، مردها علیحده و زنان شان علیحده، ماتم می گیرند.