ABPGRK - Ecclesiastes - 11

11:1  απόστειλον τον άρτον σου επί πρόσωπον του ύδατος ότι εν πλήθει των ημερών ευρήσεις αυτόν

11:2  δος μερίδα τοις επτά και γε τοις οκτώ ότι ου γινώσκεις τι έσται πονηρόν επί την γην

11:3  εάν πληρωθώσι τα νέφη υετού επί την γην εκχεούσι και εάν πέση ξύλον εν τω νότω και εάν εν τω βορρά τόπω ου πεσείται το ξύλον εκεί έσται

11:4  τηρών άνεμον ου σπειρεί και βλέπων εν ταις νεφέλαις ου θερίσει

11:5  εν οις ουκ έστι γινώσκων τις η οδός του πνεύματος ως οστά εν γαστρί της κυοφορούσης ούτως ου γνώση τα ποιήματα του θεού όσα ποιήσει τα σύμπαντα

11:6  εν πρωία σπείρον το σπέρμα σου και εν εσπέρα μη αφιέτω η χειρ σου ότι ου γινώσκεις ποίον στοιχήσει η τούτο η τούτο και εάν τα δύο επιτοαυτό αγαθά

11:7  και γλυκύ το φως και αγαθόν τοις οφθαλμοίς του βλέπειν συν τον ήλιον

11:8  ότι και εάν έτη πολλά ζήσεται ο άνθρωπος εν πάσιν αυτοίς ευφρανθήσεται και μνησθήσεται τας ημέρας του σκότους ότι πολλαί έσονται παν το ερχόμενον ματαιότης

11:9  ευφραίνου νεανίσκε εν νεότητι σου και αγαθυνάτω σε η καρδία σου εν ημέραις νεότητός σου και περιπάτει εν οδοίς καρδίας σου άμωμος και εν οράσει οφθαλμών σου και γνώθι ότι επί πάσι τούτοις άξει σε ο θεός εις κρίσει

11:10  και απόστησον θυμόν από καρδίας σου και παράγαγε πονηρίαν από σαρκός σου ότι η νεότης και η άνοια ματαιότης