ABPGRK - Ecclesiastes - 12

12:1  και μνήσθητι του κτίσαντός σε εν ημέραις νεότητός σου έως οτου μη έλθωσιν αι ημέραι της κακίας και φθάσωσιν έτη εν οις ερείς ουκ έστι μοι εν αυτοίς θέλημα

12:2  έως ου μη σκοτισθή ο ήλιος και το φως και η σελήνη και οι αστέρες και επιστρέψουσι τα νέφη οπίσω του υετού

12:3  εν ημέρα η αν σαλευθώσι φύλακες της οικίας και διαστραφώσιν άνδρες της δυνάμεως και ήργησαν αι αλήθουσαι ότι ωλιγώθησαν και σκοτάσουσιν αι βλέπουσαι εν ταις οπαίς

12:4  και κλείσουσι θύρας εν αγορά εν ασθενεία φωνής της αληθούσης και αναστήσεται εις φωνήν του στρουθίου και ταπεινωθήσονται πάσαι αι θυγατέρες του άσματος

12:5  και γε από ύψος όψονται και θάμβοι εν τη οδώ και ανθήσει το αμύγδαλον και παχυνθή η ακρίς και διασκεδασθή η κάππαρις ότι επορεύθη ο άνθρωπος εις οίκον αιώνος αυτού και εκύκλωσαν εν αγορά οι κοπτόμενοι

12:6  έως ότου μη ανατραπή το σχοινίον του αργυρίου και συντριβη το ανθέμιον του χρυσίου και συντριβή η υδρια επί την πηγήν και συντροχασή ο τροχός επί τον λάκκον

12:7  και επιστρέψη ο χους επί την γην ως ην και το πνεύμα επιστρέψη προς τον θεόν ος έδωκεν αυτό

12:8  ματαιότης ματαιοτήτων είπεν ο εκκλησιαστής τα πάντα ματαιότης

12:9  και περισσόν ότι εγένετο εκκλησιαστής σοφός και εδίδαξε γνώσιν συν τον άνθρωπον και ους εξιχνιάσεται κόσμιον παραβολών

12:10  πολλά εζήτησεν εκκλησιαστής του ευρείν λόγους θελήματος και γεγραμμένον ευθύτητος λόγους αληθείας

12:11  λόγοι σοφων ως τα βούκεντρα και ως ήλοι πεφυτευμένοι οι παρά των συνθεμάτων εδόθησαν εκ ποιμένος ενός

12:12  και περισσόν εξ αυτών υιέ μου φυλάσσου του ποιήσαι βιβλία πολλά ουκ έστι περασμός και μελέτη πολλή κόπωσις σαρκός

12:13  τέλος λόγου το παν άκουε τον θεόν φοβού και τας εντολάς αυτού φύλασσε ότι τούτο πας άνθρωπος

12:14  ότι σύμπαν το ποίημα ο θεός άξει εν κρίσει εν παντί παρεωραμένω εάν αγαθόν και εάν πονηρόν