Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
ECCLESIASTES
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 8
Eccl ABPGRK 8:1  σοφία ανθρώπου φωτιεί πρόσωπον αυτού και αναιδής προσώπω αυτού μισηθήσεται
Eccl ABPGRK 8:2  στόμα βασιλέως φύλαξον και περί λόγου όρκου θεού
Eccl ABPGRK 8:3  μη σπουδάσης από προσώπου αυτού πορεύση μη στης εν λόγω πονηρώ ότι ο αν θελήση ποιήσει
Eccl ABPGRK 8:4  καθώς βασιλεύς εξουσιάζων και τις ερεί αυτώ τι ποιείς
Eccl ABPGRK 8:5  ο φυλάσσων εντολήν ου γνώσεται ρήμα πονηρόν και καιρόν κρίσεως γινώσκει καρδία σοφού
Eccl ABPGRK 8:6  ότι παντί πράγματι έστι καιρός και κρίσις ότι γνώσις του ανθρώπου πολλή επ΄ αυτόν
Eccl ABPGRK 8:7  ότι ουκ έστι γινώσκων τι το εσόμενον ότι καθώς έσται τις αναγγελεί αυτώ
Eccl ABPGRK 8:8  ουκ έστιν άνθρωπος εξουσιάζων εν πνεύματι του κωλύσαι συν το πνεύμα και ουκ έστιν εξουσιάζων εν ημέρα θανάτου και ουκ έστιν αποστολή εν ημέρα πολέμου και ου διασώσει ασεβεία τον παρ΄ αυτής
Eccl ABPGRK 8:9  και σύμπαν τούτο είδον και έδωκα την καρδίαν μου εις παν το ποίημα ο πεποίηται υπό τον ήλιον τα όσα εξουσιάσατο άνθρωπος εν ανθρώπω του κακώσαι αυτόν
Eccl ABPGRK 8:10  και τότε είδον ασεβείς εις τάφους εισαχθέντας και εκ του αγίου και επορεύθησαν και επηνέθησαν εν τη πόλει ότι ούτως εποίησαν και γε τούτο ματαιότης
Eccl ABPGRK 8:11  ότι ουκ έστι γινομένη αντίρρησις από των ποιούντων το πονηρόν ταχύ διά τούτο επληροφορήθη καρδία υιών του ανθρώπου εν αυτοίς του ποιήσαι το πονηρόν
Eccl ABPGRK 8:12  ος ήμαρτεν εποίησε το πονηρόν από τότε και από μακρότητος αυτών ότι και γε γινώσκω εγώ ότι έστιν αγαθόν τοις φοβουμένοις τον θεόν όπως φοβώνται από προσώπου αυτού
Eccl ABPGRK 8:13  και αγαθόν ουκ έσται τω ασεβεί και ου μακρυνεί ημέρας εν σκιά ος ουκ έστι φοβούμενος από προσώπου του θεού
Eccl ABPGRK 8:14  έστι ματαιότης η πεποίηται επί της γης ότι εισί δίκαιοι ότι φθάνει προς αυτούς ως ποίημα των ασεβών και εισίν ασεβείς ότι φθάνει προς αυτούς ως ποίημα των δικαίων είπα ότι και γε τούτο ματαιότης
Eccl ABPGRK 8:15  και επήνεσα εγώ συν την ευφροσύνην ότι ουκ έστιν αγαθόν τω ανθρώπω υπό τον ήλιον ότι ει μη του φαγείν και του πιείν και του ευφρανθήναι και αυτό συμπροσέσται αυτώ εν μόχθω αυτού ημέρας ζωής αυτού ας έδωκεν αυτώ ο θεός υπό τον ήλιον
Eccl ABPGRK 8:16  εν οις έδωκα την καρδίαν μου του γνώναι την σοφίαν και του ιδείν τον περισπασμόν τον πεποιημένον επί της γης ότι και εν ημέρα και εν νυκτί ύπνον εν οφθαλμοίς αυτού ουκ έστι βλέπων
Eccl ABPGRK 8:17  και είδον σύμπαντα τα ποιήματα του θεού ότι ου δυνήσεται άνθρωπος του ευρείν συν το ποίημα το πεποιημένον υπό τον ήλιον όσα αν μοχθήση ο άνθρωπος του ζητήσαι και ουχ ευρήσει και γε όσα αν είπη ο σοφός του γνώναι ου δυνήσεται του ευρείν ότι σύμπαν τούτο έδωκα εις καρδίαν μου και καρδία μου σύμπαν είδε τούτο