ABPGRK - Ecclesiastes - 7

7:1  αγαθόν όνομα υπέρ έλαιον αγαθόν και ημέρα του θανάτου υπέρ ημέραν γενέσεως

7:2  αγαθόν πορευθήναι εις οίκον πένθους η ότι πορευθήναι εις οίκον πότου καθότι τούτο τέλος παντός ανθρώπου και ο ζών δώσει αγαθόν εις καρδίαν αυτού

7:3  αγαθόν θυμός υπέρ γέλωτα ότι εν κακία προσώπου αγαθυνθήσεται καρδία

7:4  καρδία σοφών εν οίκω πένθους και καρδία αφρόνων εν οίκω ευφροσύνης

7:5  αγαθόν το ακούσαι επιτίμησιν σοφού υπέρ άνδρα ακούοντα άσμα αφρόνων

7:6  ως φωνή των ακανθών υπό τον λέβητα ούτως ο γέλως ο των αφρόνων και γε τούτο ματαιότης

7:7  ότι η συκοφαντία περιφέρει σοφόν και απολλύει την καρδίαν ευγενείας αυτού

7:8  αγαθή εσχάτη λόγων υπέρ αρχήν αυτού αγαθόν μακρόθυμος υπέρ υψηλόν πνεύματι

7:9  μη σπεύσης εν πνεύματί σου του θυμούσθαι ότι θυμός εν κόλπω αφρόνων αναπαύσεται

7:10  μη είπης τι εγένετο ότι αι ημέραι αι πρότεραι ήσαν αγαθαί υπέρ ταυτας ότι ουκ εν σοφία επηρώτησας περί τούτου

7:11  αγαθή σοφία μετά κληροδοσίας και περίσσεια τοις θεωρούσι τον ήλιον

7:12  ότι εν σκιά αυτής η σοφία ως σκιά αργυρίου και περίσσεια γνώσεως της σοφίας ζωοποιήσει τον παρ΄ αυτής

7:13  ίδε τα ποιήματα του θεού ότι τις δυνήσεται του κοσμήσαι ον αν ο θεός διαστρέψη αυτόν

7:14  εν ημέρα αγαθωσύνης ζήθι εν αγαθώ και ίδε εν ημέρα κακίας ίδε και γε συν τούτο σύμφωνον τούτων ο εποίησεν ο θεός περί λαλιάς ίνα μη εύρη άνθρωπος οπίσω αυτού ουδέν

7:15  σύμπαντα είδον εν ημέραις ματαιότητός μου εστί δίκαιος απολλύμενος εν δικαίω αυτού και έστιν ασεβής μένων εν κακία αυτού

7:16  μη γίνου δίκαιος πολύ μηδέ σοφίζου περισσά μή ποτε εκπλαγής

7:17  μη ασεβήσης πολύ και μη γίνου σκληρός ίνα μη αποθάνης εν ου καιρώ σου

7:18  αγαθόν το αντέχεσθαί σε εν τούτω και γε από τούτου μη μιάνης την χείρά σου ότι φοβουμένοις τον θεόν εξελεύσεται τα πάντα

7:19  η σοφία βοηθήσει τω σοφώ υπέρ δέκα εξουσιάζοντας τους όντας εν τη πόλει

7:20  ότι άνθρωπος ουκ έστι δίκαιος εν τη γη ος ποιήσει αγαθόν και ουχ αμαρτήσεται

7:21  και γε εις πάντας λόγους ους λαλήσουσιν μη θης καρδίαν σου όπως μη ακούσης του δούλου σου καταρωμένου σε

7:22  ότι πλειστάκις πονηρεύσεταί σε και καθόδους πολλάς κακώσει καρδίαν σου ότι ως και γε συ κατηράσω ετέρους

7:23  πάντα ταύτα επείρασα εν τη σοφία είπα σοφισθήσομαι και αυτή εμακρύνθη απ΄ εμού

7:24  μακράν υπέρ ο ην και βαθύ βάθος τις ευρήσει αυτό

7:25  εκύκλωσα εγώ και η καρδία μου του γνώναι και του κατασκέψασθαι και του ζητήσαι σοφίαν και ψήφον και του γνώναι ασεβούς αφροσύνην και οχληρίαν και περιφοράν

7:26  και ευρίσκω εγώ αυτήν πικροτέρον υπέρ θάνατον συν την γυναίκα ήτις εστί θηρεύματα και σαγήναι καρδία αυτής δεσμός εις χείρας αυτής αγαθός προ προσώπου θεού εξαιρεθήσεται απ΄ αυτής και αμαρτάνων συλληφθήσεται εν αυτή

7:27  ίδε τούτο εύρον είπεν ο εκκλησιαστής μία τη μία ευρείν λογισμόν

7:28  ον επεζήτησεν η ψυχή μου και ουχ εύρον και άνθρωπον ένα από χιλίων εύρον και γυναίκα εν πάσι τούτοις ουχ εύρον

7:29  πλην ίδε τούτο εύρον ο εποίησεν ο θεός συν τον άνθρωπον ευθή και αυτοί εζήτησαν λογισμούς πολλούς τις οίδε σοφούς και τις οίδε λύσιν ρήματος