ABPGRK - II Corinthians - 7

7:1  ταύτας ούν έχοντες τας επαγγελίας αγαπητοί καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος επιτελούντες αγιωσύνην εν φόβω θεού

7:2  χωρήσατε ημάς ουδένα ηδικήσαμεν ουδένα εφθείραμεν ουδένα επλεονεκτήσαμεν

7:3  ου προς κατάκρισιν λέγω προείρηκα γαρ ότι εν ταις καρδίαις ημών εστέ εις το συναποθανείν και συζήν

7:4  πολλή μοι παρρησία προς υμάς πολλή μοι καύχησις υπέρ υμών πεπλήρωμαι τη παρακλήσει υπερπερισσεύομαι τη χαρά επί πάση τη θλίψει ημών

7:5  και γαρ ελθόντων ημών εις Μακεδονίαν ουδεμίαν έσχηκεν άνεσιν η σαρξ ημών αλλ΄ εν παντί θλιβόμενοι έξωθεν μάχαι έσωθεν φόβοι

7:6  αλλ΄ ο παρακαλών τους ταπεινούς παρεκάλεσεν ημάς ο θεος εν τη παρουσία Τίτου

7:7  ου μόνον δε εν τη παρουσία αυτού αλλά και εν τη παρακλήσει η παρεκλήθη εφ΄ υμίν αναγγέλλων ημίν την υμών επιπόθησιν τον υμών οδυρμόν τον υμών ζήλον υπέρ εμού ώστε με μάλλον χαρήναι

7:8  ότι ει και ελύπησα υμάς εν τη επιστολή ου μεταμέλομαι ει και μετεμελόμην βλέπω γαρ ότι η επιστολή εκείνη ει και προς ώραν ελύπησεν υμάς

7:9  νυν χαίρω ουχ ότι ελυπήθητε αλλ΄ ότι ελυπήθητε εις μετάνοιαν ελυπήθητε γαρ κατά θεόν ίνα εν μηδενί ζημίωθητε εξ ημών

7:10  η γαρ κατά θεόν λύπη μετάνοιαν εις σωτηρίαν αμεταμέλητον κατεργάζεται η δε του κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται

7:11  ιδού γαρ αυτό τούτο το κατά θεόν λυπηθήναι υμάς πόσην κατειργάσατο υμίν σπουδήν αλλά απολογίαν αλλά αγανάκτησιν αλλά φόβον αλλά επιπόθησιν αλλά ζήλον αλλ΄ εκδίκησιν εν παντί συνεστήσατε εαυτούς αγνούς είναι εν τω πράγματι

7:12  άρα ει και έγραψα υμίν ουχ είνεκεν του αδικήσαντος ουδέ είνεκεν του αδικηθέντος αλλ΄ είνεκεν του φανερωθήναι την σπουδήν ημών την υπέρ υμών προς υμάς ενώπιον του θεού

7:13  διά τούτο παρακεκλήμεθα επί τη παρακλήσει υμών περισσοτέρως δε μάλλον εχάρημεν επί τη χαρά Τίτου ότι αναπέπαυται το πνεύμα αυτού από πάντων υμών

7:14  ότι ει τι αυτώ υπέρ υμών κεκαύχημαι ου κατησχύνθην αλλ΄ ως πάντα εν αληθεία ελαλήσαμεν υμίν ούτω και η καύχησις ημών η επί Τίτου αλήθεια εγενήθη

7:15  και τα σπλάγχνα αυτού περισσοτέρως εις υμάς εστιν αναμιμνησκομένου την πάντων υμών υπακοήν ως μετά φόβου και τρόμου εδέξασθε αυτόν

7:16  χαίρω ότι εν παντί θαρρώ εν υμίν