ABPGRK - II Corinthians - 9

9:1  περί μεν γαρ της διακονίας της εις τους αγίους περισσόν μοι εστι το γράφειν υμίν

9:2  οίδα γαρ την προθυμίαν υμών ην υπέρ υμών καυχώμαι Μακεδόσιν ότι Αχαϊα παρεσκεύασται από πέρυσι και ο εξ υμών ζήλος ηρέθισε τους πλείονας

9:3  έπεμψα δε τους αδελφούς ίνα μη το καύχημα ημών το υπέρ υμών κενωθή εν τω μέρει τούτω ίνα καθώς έλεγον παρεσκευασμένοι ήτε

9:4  μήπως εάν έλθωσι συν εμοί Μακεδόνες και εύρωσιν υμάς απαρασκευάστους καταισχυνθώμεν ημείς ίνα μη λέγωμεν υμείς εν τη υποστάσει ταύτη της καυχήσεως

9:5  αναγκαίον ούν ηγησάμην παρακαλέσαι τους αδελφούς ίνα προέλθωσιν εις υμάς και προκαταρτίσωσι την προκατηγγελμένην ευλογίαν υμών ταύτην ετοίμην είναι ούτως ως ευλογίαν και μη ώσπερ πλεονεξίαν

9:6  τούτο δε ο σπείρων φειδομένως φειδομένως και θερίσει και ο σπείρων επ΄ ευλογίαις επ΄ ευλογίαις και θερίσει

9:7  έκαστος καθώς προαιρείται τη καρδία μη εκ λύπης η εξ ανάγκης ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο θεός

9:8  δυνατός δε ο θεός πάσαν χάριν περισσεύσαι εις υμάς ίνα εν παντί πάντοτε πάσαν αυτάρκειαν έχοντες περισσεύητε εις παν έργον αγαθόν

9:9  καθώς γέγραπται εσκόρπισεν έδωκε τοις πένησιν η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα

9:10  ο δε επιχορηγών σπέρμα τω σπείροντι και άρτον εις βρώσιν χορηγήσαι και πληθύναι τον σπόρον υμών και αυξήσαι τα γενήματα της δικαιοσύνης υμών

9:11  εν παντί πλουτιζόμενοι εις πάσαν απλότητα ήτις κατεργάζεται δι΄ ημών ευχαριστίαν τω θεώ

9:12  ότι η διακονία της λειτουργίας ταύτης ου μόνον εστί προσαναπληρούσα τα υστερήματα των αγίων αλλά και περισσεύουσα διά πολλών ευχαριστιών τω θεώ

9:13  διά της δοκιμής της διακονίας ταύτης δοξάζοντες τον θεόν επί τη υποταγή της ομολογίας υμών εις το ευαγγέλιον του χριστού και απλότητι της κοινωνίας εις αυτούς και εις πάντας

9:14  και αυτών δεήσει υπέρ υμών επιποθούντων υμάς διά την υπερβάλλουσαν χάριν του θεού εφ΄ υμίν

9:15  χάρις δε τω θεώ επί τη ανεκδιηγήτω αυτού δωρεά