ABPGRK - II Corinthians - 2

2:1  έκρινα δε εμαυτώ τούτο το μη πάλιν ελθείν εν λύπη προς υμάς

2:2  ει γαρ εγώ λυπώ υμάς και τις εστιν ο ευφραίνων με ει μη ο λυπούμενος εξ εμού

2:3  και έγραψα υμίν τούτο αυτό ίνα μη ελθών λύπην έχω αφ΄ ων έδει με χαίρειν πεποιθώς επί πάντας υμάς ότι η εμή χαρά πάντων υμών εστιν

2:4  εκ γαρ πολλής θλίψεως και συνοχής καρδίας έγραψα υμίν διά πολλών δακρύων ουχ ίνα λυπηθήτε αλλά την αγάπην ίνα γνώτε ην έχω περισσοτέρως εις υμάς

2:5  ει δε τις λελύπηκεν ουκ εμέ λελύπηκεν αλλ΄ από μέρους ίνα μη επιβαρώ πάντας υμάς

2:6  ικανόν τω τοιούτω η επιτιμία αύτη η υπό των πλειόνων

2:7  ώστε τουναντίον μάλλον υμάς χαρίσασθαι και παρακαλέσαι μήπως τη περισσοτέρα λύπη καταποθή ο τοιούτος

2:8  διό παρακαλώ υμάς κυρώσαι εις αυτόν αγάπην

2:9  εις τούτο γαρ και έγραψα ίνα γνω την δοκιμήν υμών ει εις πάντα υπήκοοί εστε

2:10  ω δε τι χαρίζεσθε και εγώ και γαρ εγώ ει τι κεχάρισμαι ω κεχάρισμαι δι΄ υμάς εν προσώπω χριστού

2:11  ίνα μη πλεονεκτηθώμεν υπό του σατανά ου γαρ αυτού τα νοήματα αγνοούμεν

2:12  ελθών δε εις την Τρωάδα εις το ευαγγέλιον του χριστού και θύρας μοι ανεωγμένης εν κυρίω

2:13  ουκ έσχηκα άνεσιν τω πνεύματί μου τω μη ευρείν με Τίτον τον αδελφόν μου αλλά αποταξάμενος αυτοίς εξήλθον εις Μακεδονίαν

2:14  τω δε θεώ χάρις τω πάντοτε θριαμβεύοντι ημάς εν τω χριστώ και την οσμήν της γνώσεως αυτού φανερούντι δι΄ ημών εν παντί τόπω

2:15  ότι χριστού ευωδία εσμέν τω θεώ εν τοις σωζομένοις και εν τοις απολλυμένοις

2:16  οις μεν οσμή θανάτου εις θάνατον οις δε οσμή ζωής εις ζωήν και προς ταύτα τις ικανός

2:17  ου γαρ εσμεν ως οι λοιποί καπηλεύοντες τον λόγον του θεού αλλ΄ ως εξ ειλικρινείας αλλ΄ ως εκ θεού κατενώπιον του θεού εν χριστώ λαλούμεν