ZECHARIAH
Chapter 4
| Zech | ABPGRK | 4:1 | και επέστρεψεν ο άγγελος ο λαλών εν εμοί και εξήγειρέ με ον τρόπον όταν εξεγερθή άνθρωπος εξ ύπνου αυτού | |
| Zech | ABPGRK | 4:2 | και είπε προς με τι συ βλέπεις και είπα εώρακα και ιδού λυχνία χρυσή όλη και το λαμπάδιον επάνω αυτής και επτά λύχνοι επάνω αυτής και επτά επαρυστρίδες τοις επτά λύχνοις τοις επάνω αυτής | |
| Zech | ABPGRK | 4:4 | και επηρώτησα και είπα προς τον άγγελον τον λαλούντα εν εμοί λέγων τι εστι ταύτα κύριε | |
| Zech | ABPGRK | 4:5 | και απεκρίθη ο άγγελος ο λαλών εν εμοί και είπε προς με ου γινώσκεις τι εστι ταύτα και είπα ουχί κύριε | |
| Zech | ABPGRK | 4:6 | και απεκρίθη και είπε προς με λέγων ούτος ο λόγος κυρίου προς Ζοροβάβελ λέγων ουκ εν δυνάμει μεγάλη ουδέ εν ισχύϊ αλλ΄ εν πνεύματί μου λέγει κύριος παντοκράτωρ | |
| Zech | ABPGRK | 4:7 | τις ει συ το όρος το μέγα προ προσώπου Ζοροβάβελ του κατορθώσαι και εξοίσω τον λίθον της κληρονομίας ισότητα χάριτος χάριτα αυτής | |
| Zech | ABPGRK | 4:9 | αι χείρες Ζοροβάβελ εθεμελίωσαν τον οίκον τούτον και αι χείρες αυτού επιτελέσουσιν αυτόν και επιγνώση διότι κύριος παντοκράτωρ εξαπέσταλκέ με προς σε | |
| Zech | ABPGRK | 4:10 | διότι τις εξουδένωσεν ημέρας μικράς και χαρήσονται και όψονται τον λίθον τον κασσιτέρινον εν χειρί Ζοροβάβελ επτά ούτοι οφθαλμοί κυρίου εισίν οι επιβλέποντες επί πάσαν την γην | |
| Zech | ABPGRK | 4:11 | και απεκρίθην και είπα προς αυτόν τι αι δύο ελαίαι αύται αι εκ δεξιών της λυχνίας και εξ ευωνύμων | |
| Zech | ABPGRK | 4:12 | και επηρώτησα εκ δευτέρου και είπα προς αυτόν τι οι δύο κλάδοι των ελαιών οι εν ταις χερσί των δύο μυξωτήρων των χρυσών των επιχεόντων και επαναγόντων τας επαρυστρίδας τας χρυσάς | |