PolUGdanska - Amos - 6

6:1  Biada beztroskim na Syjonie i pokładającym ufność w górze Samarii; tym, którzy są przywódcami wśród tych narodów, do których schodzi się dom Izraela.

6:2  Idźcie do Kalne i rozejrzyjcie się, a stamtąd idźcie do Chamat wielkiego. Potem zstąpcie do Gat filistyńskiego. Czy są to lepsze królestwa niż te? Czy ich obszar jest większy niż wasz obszar?

6:3  Biada wam, którzy sądzicie, że dzień zły jest daleko i przybliżacie panowanie przemocy;

6:4  Którzy sypiacie na łożach z kości słoniowej, a rozciągacie się na swoich posłaniach; którzy jadacie jagnięta z trzody, a cielce tuczone z zagrody;

6:5  Którzy śpiewacie przy lutni i wymyślacie sobie instrumenty muzyczne jak Dawid;

6:6  Którzy pijecie wino z czasz i namaszczacie się drogimi maściami, a nie bolejecie nad utrapieniem Józefa.

6:7  Dlatego teraz pójdą do niewoli na czele pojmanych i skończy się biesiada hulaków.

6:8  Pan Bóg przysiągł na siebie samego, mówi Pan, Bóg zastępów: Obrzydła mi pycha Jakuba i nienawidzę jego pałaców. Dlatego wydam miasto i wszystko, co w nim jest.

6:9  A stanie się tak: Jeśli pozostanie dziesięć osób w jednym domu i one pomrą.

6:10  I każdego z nich weźmie jego stryj, i spali go, aby wynieść kości z domu, i zapyta tego, który jest w zakątkach domu: Czy jest jeszcze ktoś z tobą? A ten odpowie: Nie ma. Wtedy powie: Milcz, bo nie wolno wspominać imienia Pana.

6:11  Oto bowiem Pan rozkaże i uderzy w wielki dom rozpadlinami, a w mały dom – pęknięciem.

6:12  Czy konie mogą biegać po skale? Czy można tam orać wołami? Sąd bowiem zamieniliście w truciznę, a owoc sprawiedliwości w piołun.

6:13  Biada wam, którzy się cieszycie, a to z niczego, mówiąc: Czy nie wzięliśmy sobie rogów własną siłą?

6:14  Ale oto ja wzbudzę naród przeciwko wam, domu Izraela, mówi Pan, Bóg zastępów, który was będzie uciskał od wejścia do Chamat aż do strumienia pustyni.