ABPGRK - Lamentations - 1

1:1  και εγένετο μετά το αιχμαλωτισθήναι τον Ισραήλ και Ιερουσαλήμ ερημωθήναι εκάθισεν Ιερεμίας κλαίων και εθρήνησε τον θρήνον τούτον επί Ιερουσαλήμ και είπεν ΑΛΕΦ πως εκάθισε μόνη η πόλις η πεπληθυμμένη λαών εγενήθη ως χήρα πεπληθυμμένη εν έθνεσιν άρχουσα εν χώραις εγενήθη εις φόρον

1:2  ΒΗΘ κλαίουσα έκλαυσεν εν νυκτί και τα δάκρυα αυτής επί των σιαγόνων αυτής και ουχ υπήρχεν ο παρακαλών αυτήν από πάντων των αγαπώντων αυτήν πάντες οι φιλούντες αυτήν ηθέτησαν εν αυτή εγένοντο αυτή εις εχθρούς

1:3  ΓΙΜΑΛ μετωκίσθη Ιουδαία από ταπεινώσεως αυτής και από πλήθους δουλείας αυτής εκάθισεν εν έθνεσιν ουχ εύρεν ανάπαυσιν πάντες οι καταδιώκοντες αυτήν κατέλαβον αυτήν αναμέσον των θλιβόντων

1:4  ΔΑΛΕΘ οδοί Σιών πενθούσι παρά το μη είναι ερχομένους εν εορτή πάσαι αι πύλαι αυτής ηφανισμέναι οι ιερείς αυτής αναστενάζουσιν αι παρθένοι αυτής αγόμεναι και αυτή πικραινομένη εν εαυτή

1:5  Η εγένοντο οι θλίβοντες αυτήν εις κεφαλήν και οι εχθροί αυτής ευθυνούσιν ότι κύριος εταπείνωσεν αυτήν επί το πλήθος των ασεβειών αυτής τα νήπια αυτής επορεύθησαν εν αιχμαλωσία κατά πρόσωπον θλίβοντος

1:6  ΟΥΑΥ και εξήλθε εκ θυγατρός Σιών πάσα η ευπρέπεια αυτής εγένοντο οι άρχοντες αυτής ως κριοί ουχ ευρίσκοντες νομήν και επορεύοντο εν ουκ ισχύϊ κατά πρόσωπον διώκοντος

1:7  ΖΑΙΝ εμνήσθη Ιερουσαλήμ ημερών ταπεινώσεως αυτής και απωσμών αυτής πάντα τα επιθυμήματα αυτής όσα ην εξ ημερών αρχαίων εν τω πεσείν τον λαόν αυτής εις χείρας θλίβοντος και ουκ ην ο βοηθών αυτή ιδόντες οι εχθροί αυτής εγέλασαν επί τη μετοικεσία αυτής

1:8  ΗΘ αμαρτίαν ήμαρτεν Ιερουσαλήμ διά τούτο εις σάλον εγένετο πάντες οι δοξάζοντες αυτήν εταπείνωσαν αυτήν είδον γαρ την ασχημοσύνην αυτής και γε αυτή στενάζουσα και απεστράφη εις τα οπίσω

1:9  ΤΗΘ ακαθαρσία αυτής προς ποδών αυτής ουκ εμνήσθη έσχατα αυτής και κατεβίβασεν υπέρογκα ουκ έστιν ο παρακαλών αυτήν ίδε κύριε την ταπείνωσίν μου ότι εμεγαλύνθη ο εχθρός

1:10  ΙΩΘ χείρα αυτού εξεπέτασε ο θλίβων επί πάντα τα επιθυμήματα αυτής είδε γαρ έθνη εισελθόντα εις το αγιασμά αυτής α ενετείλω μη εισελθείν αυτά εις εκκλησίαν σου

1:11  ΧΑΦ πας ο λαός αυτής καταστενάζοντες ζητούντες άρτον έδωκαν τα επιθυμήματα αυτής εν βρώσει του επιστρέψαι ψυχήν ίδε κύριε και επίβλεψον ότι εγενήθη ητιμωμένη

1:12  ΛΑΜΕΔ οι προς υμάς πάντες παραπορευόμενοι οδόν επιστρέψατε και ίδετε ει έστιν άλγος ως άλγος μου ο εγενήθη φθεγξάμενος εν εμοί εταπείνωσέ με κύριος εν ημέρα οργής θυμού αυτού

1:13  ΜΗΜ εξ ύψους αυτού απέστειλε πυρ εν τοις οστέοις μου και κατήγαγεν αυτό διεπέτασε δίκτυον τοις ποσί μου απέστρεψέ με εις τα οπίσω έδωκέ με ηφανισμένην όλην την ημέραν οδυνωμένην

1:14  ΝΟΥΝ εγρηγορήθη επί τα ασεβήματά μου εν χερσί μου συνεπλάκησαν ανέβησαν επί τον τράχηλόν μου ησθένησεν η ισχύς μου ότι έδωκε κύριος εν χερσί μου οδύνας ου δυνήσομαι στήναι

1:15  ΣΑΜΕΧ εξήρε πάντας τους ισχυρούς μου ο κύριος εκ μέσου μου εκάλεσεν επ΄ εμέ καιρόν του συντρίψαι εκλεκτούς μου ληνόν επάτησε κύριος παρθένω θυγατρί Ιούδα

1:16  ΑΙΝ επί τούτοις εγώ κλαίω ο οφθαλμός μου κατήγαγεν ύδωρ ότι εμακρύνθη απ΄ εμού ο παρακαλών με ο επιστρέφων ψυχήν μου εγένοντο οι υιοί μου ηφανισμένοι ότι εκραταιώθη ο εχθρός

1:17  ΦΗ διεπέτασε Σιών χείρας αυτής ουκ έστιν ο παρακαλών αυτήν ενετείλατο κύριος τω Ιακώβ κύκλω αυτού οι θλίβοντες αυτόν εγενήθη Ιερουσαλήμ εις αποκαθημένην αναμέσον αυτών

1:18  ΣΑΔΗ δίκαιός εστι κύριος ότι το στόμα αυτού παρεπίκρανα ακούσατε δη πάντες οι λαοί και ίδετε το άλγος μου παρθένοι μου και νεανίσκοι μου επορεύθησαν εν αιχμαλωσία

1:19  ΚΩΦ εκάλεσα τους εραστάς μου αυτοί δε παρελογίσαντό με οι ιερείς μου και οι πρεσβύτεροί μου εν τη πόλει εξέλιπον ότι εζήτησαν βρώσιν αυτοίς ίνα επιστρέψωσι ψυχάς αυτών

1:20  ΡΗΣ ίδε κύριε ότι θλίβομαι η κοιλία μου εταράχθη και η καρδία μου εστράφη εν εμοί παραπικραίνουσα παρεπίκρανα έξωθεν ητέκνωσέ με μάχαιρα ώσπερ θάνατος εν οίκω

1:21  ΣΙΝ ακούσατε δη ότι στενάζω εγώ ουκ έστιν ο παρακαλών με πάντες οι εχθροί μου ήκουσαν τα κακά μου και εχάρησαν ότι συ εποίησας επήγαγες ημέραν εκάλεσας καιρόν εγένοντο όμοιοί μοί

1:22  ΘΑΥ εισέλθοι πάσα η κακία αυτών κατά πρόσωπόν σου και επιφύλλισον αυτοίς ον τρόπον εποίησαν επιφυλλίδα περί πάντων των αμαρτημάτων μου ότι πολλοί οι στεναγμοί μου και η καρδία μου λυπείται