Kaz - Lamentations - 2

2:1  (Пайғамбар:)Жаратқан Ие Сион халқын қалайшаӨз қаһарының бұлтымен тұмшалауда!Исраилдің даңқты ұлылығын ӨзіАспаннан жерге лақтырғандай етті!Қаһарын ашық білдірген сол күніИеміз ешқандай мүсіркемедіАяғының тұғыры — киелі үйді.

2:2  Жаратқан Ие Жақыптың жеріндегіБар үйлерді аяусыз құртып жіберді.Ол ашуланып, Яһуда еліндегіҚамалдарын бұзып тастап бүлдірді,Патшалықты әрі әміршілердіАрамдап аяқасты етіп жіберді.

2:3  Ием қатты қаһарланып, ИсраилдіңТалқанын шығарды, барлық күштерінің.Жау шапқанда Тәңір құдіретті қолынЕш созған жоқ бізді қорғау үшін.Ол лапылдаған оттай түкпір-түкпірінЖалмап тұр Жақыптың бүкіл елінің.

2:4  Жаратқан мергендей тартты садағын,Оң қолымен қыруға тұрды дайын.Ол қас жауы сияқты халқымыздыңҚұртып жіберді қымбат жастарын.Жаратқан Қыз Сионның шатырыныңҮстіне оттай төге берді қаһарын.

2:5  Жаратқан Ие қарсыласқа айналды,Түгел жұтып жібергендей Исраилді.Бар сарайының күл-талқанын шығарды,Бекіністерін жермен-жексен қылды.Қыз Яһудаға қайғылы жоқтау айттырды.

2:6  Өзінің киелі үйін Ол қираттыБақшадағы күркені күйреткен сияқты,Халқының мейрамға жиналған жерін құртты.Ием Сионға өзінің мейрамдарыМен діни демалыс күндерін ұмыттырды.Қатты ашуланған Ол тіпті патшаныАяған жоқ әрі діни қызметкерді.

2:7  Тәңір Ие өз құрбандық үстеліненБезіп кетті әрі киелі үйінен.Ол Сион шаһарындағы сарайлардыДұшпандарының қолына тапсырды.Солар Жаратқанның ғибадатханасындаМейрам болып жатқандай айқай салуда.

2:8  Жаратқан Ие Сион шаһарыныңҚамалын да бұзуды жоспарлаған.Ол өлшеуіш жіп тартып, түгел құртамынДеп, қайтқан жоқ ойына алғанынан.Бар бекіністер мен қабырғаларданҚаладағы түк қалмады сондықтан.

2:9  Шаһардың қақпалары жерге шөкті,Ысырмаларын Ол сындырып күйретті,Қаланың патшасы мен әміршілеріБөтен жұрт арасына айдалып кетті.Оларда мүлдем жоқ Таурат заңы,Жаратқаннан аян көрмейді пайғамбарлары.

2:10  Жерде үнсіз отыр Сионның ақсақалдары,Азалы киініп, бастарына топырақ шашты.Ұялып бас иіп жүр Иерусалим қыздары.

2:11  Халқым құрып, бала мен бөбектің көшелердеАштан өліп жатқандарын көргенімде,Төгілген жасымнан талды көздерім де,Жаным қиналды, ақтарылғандай боп жерге.

2:12  Сәбилер: «Тамақ, сусын қайда?» — деп аналарына,Жаралы адамдай көшелерде талықсуда,Жан тапсырады аналарының құшағында.

2:13  Иерусалим, не дейін саған, неге теңейін сені?Уа, Сион халқы, немен салыстырып жұбатам сені,Жараң теңіздей терең, кім жаза алар өзіңді?

2:14  Пайғамбарларыңның хабарлары пайдасыз, жалған,Айдаудан сақтап олар күнәңді ашпады саған,Өтірік аяндар паш етіп сені адастырған.

2:15  Өткен-кеткеннің бәрі қол шапалақтауда,«Мінсіз әсем, бар жердің қуанышы деген қалаОсы ма?» — деп ысқыра бастарын шайқауда.

2:16  Күллі жауың саған арандарын ашуда,Ысқыра тіс қайрап: «Оны жалмап тындық та!Көп күткен күнді, міне, көрдік!» — деп мақтануда.

2:17  Жаратқан жоспарын орындап, баяғы сөзінІске асырды: сені аяусыз қырып, жаудыңТабалауына жол беріп, молайтты оның күшін.

2:18  Жан сала халқың Тәңір Иеге үн қатады,Өзің де, көзің де тыншымай, уа, Сион қамалы,Күні-түні өзендей қып ағыз көз жасыңды!

2:19  Тұр да айқайла, уа, Сион, түнгі күзет басталғанда,Тәңір алдында жүрегіңді ақтар әр көше басында!Аштан өлер халқың үшін қолыңды жай жалбарына!(Иерусалим:)

2:20  «Қарашы, Ием, қай халыққа істедің мұндайды,Туып-өсірген балаларын әйелдер жалмайды!Қызметкер, пайғамбар өз киелі үйіңде құриды!

2:21  Көше бойы жерде жатыр жас та, кәрі де,Семсерден қырылды қыз-жігіттерім де,Бәрін аямай құрттың қаһарланған күніңде.

2:22  Жан-жақтан апат шақырдың тойға жиған сияқты,Ием, қаһарлы күніңде ешкім қашып құтылмады,Мәпелеп өсіргендерімді жау құртып тастады».