NorSMB - Song of Solomon - 7

7:1  «Kor fagert din fot stig på skoen, du gjævings møy. Dine lender er bogne som ei sylgja, smidd av ei kunstnarhand.

7:2  Fanget som skåli rund, ho aldri vante vin. Livet ein kveitehaug med liljor ikring.

7:3  Eit killingpar barmen, tvillingar til ei gasella.

7:4  Din hals som eit filsbeinstårn, augo som Hesbons tjørner ved Bat-rabbims port. Nasen som Libanons tårn, som vender imot Damaskus.

7:5  Ditt hovudet som Karmel ris upp, og lokkarne purpur er, ein konge i flettom er fanga.»

7:6  «Å, kor fager, kor frid du er, du kjærleik so hugnadrik!

7:7  Som ei palma er du i vokster, som druvor din barm.

7:8  Eg meiner upp i palmen eg stig, i stylkerne tek eg tak, din barm skal vera som druvor, din ande er som dåm av eple.

7:9  Og munnen som ljuvaste vin.» «Som lett glid ned for min ven og kveikjer sovandes lippor.

7:10  Til min ven høyrer eg, og til meg stend hans trå.»

7:11  «Kom so min ven, ut på marki lat oss gå og i byom oss kvara!

7:12  Og i otta inni vingardom sjå, um vintreet sprett, um knupparne spring, um granattreet blømer! Der vil eg gjeva min elsk til deg.

7:13  Frå kjærleiks-epli strøymer ein fræn, alle slag frukt er ved dørom. Nye og gamle, min ven, hev eg gøymt til deg.