PolUGdanska - Song of Solomon - 7

7:1  Jak piękne są twoje nogi w sandałach, córko książęca! Linia twoich bioder jest jak klejnot, jak dzieło rąk rzemieślnika.

7:2  Twój pępek jest jak okrągła czasza, której nie brakuje napoju. Twój brzuch jest jak stóg pszenicy okolony liliami.

7:3  Twoje piersi są jak dwoje sarniąt, bliźniąt.

7:4  Twoja szyja jest jak wieża z kości słoniowej; twoje oczy jak sadzawki Cheszbonu przy bramie Bat-Rabbim; twój nos jak wieża Libanu zwrócona w stronę Damaszku.

7:5  Twoja głowa na tobie jak Karmel, a włosy twojej głowy jak purpura. Król na twój widok jest jakby przywiązany w swoich krużgankach.

7:6  Jakże piękna jesteś i jak miła, o miłości przerozkoszna!

7:7  Twój wzrost jest podobny do palmy, a twoje piersi do kiści winogron.

7:8  Powiedziałem: Wejdę na palmę i uchwycę się jej gałęzi. Niech twoje piersi będą jak kiście winorośli, a woń twojego oddechu jak zapach jabłek;

7:9  Twoje usta jak wyborne wino, które mile spływa po podniebieniu i sprawia, że wargi śpiących mówią.

7:10  Ja należę do mojego umiłowanego i do mnie zwraca się jego pożądanie.

7:11  Chodź, mój umiłowany, wyjdźmy w pole i przenocujemy we wsiach.

7:12  Rankiem wstaniemy i pójdziemy do winnic, zobaczymy, czy kwitnie winorośl, czy otworzyły się już pączki, czy już kwitną granaty. Tam cię obdarzę swoją miłością.

7:13  Mandragory wydają swoją woń, a przed naszymi drzwiami są wszelkie wyborne owoce, nowe i stare, które przechowałam dla ciebie, mój umiłowany.