Dari - Ezekiel - 31

31:1  در روز اول ماه سوم سال یازدهم تبعید ما، کلام خداوند بر من نازل شد:

31:2  «ای انسان خاکی، به فرعون، پادشاه مصر و تمام مردم او بگو: در بزرگی چه کسی به پایۀ تو می رسد؟

31:3  تو هم مثل آشور هستی؛ او مانند درخت سرو لبنان دارای شاخه های قشنگ و سایه دار و سر بفلک کشیده بود.

31:4  آب های چشمه ها و جویهای روان آن را سیراب می کرد و باعث نشو و نمای آن می گردید و از برکت آن درختان اطرافش هم آبیاری می شدند. همچنین آب فراوانش به جنگل هم جاری می شد و درختان آنجا را تازه می ساخت.

31:5  بخاطر همین آب فراوان بلندتر از همه درختان دیگر شد و دارای شاخه های زیاد و برگهای غلو گردید.

31:6  پرندگان بر شاخه های آن آشیانه می ساختند و حیوانات صحرا در زیر شاخه های آن چوچه های خود را بدنیا می آوردند. تمام اقوام بزرگ جهان در زیر سایۀ حمایت او می زیستند.

31:7  آن درخت عظمت و زیبائی خاصی داشت و شاخه هایش دراز و بلند بودند، زیرا در آب فراوان ریشه دوانده بود.

31:8  درختان سرو باغ خدا هم نمی توانستند با آن همسری کنند و شاخه های هیچ درخت صنوبر مثل شاخه های آن نبودند و زیباتر از همه درختان باغ خدا بود.

31:9  با شاخه های زیاد و غلو آن را زیبا ساختم که تمام درختان باغ عدن به آن حسادت می ورزیدند.

31:10  خداوند متعال می فرماید: چون آن درخت دید که از همه درختان دیگر بلندتر است و سر بفلک کشیده، مغرور و متکبر شده است،

31:11  بنابران من او را از خود رانده به دست قویترین پادشاهان جهان تسلیم می کنم تا او را به سزای اعمال زشتش برساند.

31:12  ظالمترین قوم دنیا آن را ریشه کن می سازد و ترکش می کند. شاخه های شکسته اش بر کوه ها و در دره ها پراگنده می شوند. اقوامی که در زیر سایه اش بودند، او را بحالش گذاشته براه خود می روند.

31:13  پرندگان بر تنۀ آن لانه می کنند و حیوانات وحشی میان شاخه هایش پناه می برند.

31:14  پس، از این ببعد، هیچ درختی هر قدر سیراب باشد، نمی تواند سر بلند کند و بر ابر ها بساید و مغرور شود، زیرا همه محکوم به فنا هستند و با انسانهای خاکی یکجا به دنیای مردگان می روند.»

31:15  خداوند متعال می فرماید: «در آن روزی که آن درخت به عالم اموات می رود، آن را به علامت سوگواری و بخاطر مرگش با آب می پوشانم. دریاها و جویها را از جریان بازمی دارم. لبنان را ماتمدار می سازم و تمام درختان را خشک می کنم.

31:16  وقتی آن را در دنیای مردگان بیفگنم، اقوام جهان از صدای سقوطش تکان می خورند. همۀ درختان زیبای باغ عدن و درختان سرسبز لبنان خشک می شوند.

31:17  تمام هم پیمانان او نیز که در زیر سایه اش بودند، با وی یکجا به عالم اموات می روند.

31:18  هیچیک از درختان باغ عدن در شکوه و بزرگی با تو همسری کرده نمی توانست، اما حالا با درختان باغ عدن و آن کسانی که با ضرب شمشیر کشته شده اند، یکجا در دنیای مردگان سقوط می کنی. ای فرعون، من، خداوند متعال می گویم که این درخت تو هستی.»