Dari - Hebrews - 1

1:1  خدا در ایام قدیم، در اوقات بسیار و به راه های مختلف به وسیلۀ انبیاء با پدران ما تکلم فرمود،

1:2  ولی در این روزهای آخر به وسیلۀ پسر خود با ما سخن گفته است. خدا این پسر را وارث کل کائنات گردانیده و به وسیلۀ او همۀ عالم هستی را آفریده است.

1:3  آن پسر، فروغ جلال خدا و مظهر کامل وجود اوست و کائنات را با کلام پُر قدرت خود نگه می دارد و پس از آنکه آدمیان را از گناهان شان پاک گردانید، در عالم بالا در دست راست حضرت اعلی نشست.

1:4  همان طور که مقام او از مقام فرشتگان بالا تر بود، نامی که به او داده شد از نام آن ها برتر می باشد،

1:5  زیرا خدا هرگز به هیچ یک از فرشتگان نگفته است که: «تو پسر من هستی، امروز پدر تو شده ام.» و یا: «من برای او پدر خواهم بود و او پسر من خواهد بود.»

1:6  و باز وقتی نخست زاده را به دنیا می فرستد می فرماید: «همۀ فرشتگان خدا او را بپرستند.»

1:7  اما دربارۀ فرشتگان می فرماید: «خدا فرشتگانش را به صورت باد و خادمانش را مثل شعله های آتش می گرداند.»

1:8  اما دربارۀ پسر فرمود: «ای خدا، تخت سلطنت تو ابدی است و با عدالت حکومت می کنی.

1:9  تو راستی را دوست داشته و از ناراستی نفرت داری. از این جهت خدا، یعنی خدای تو، تو را با روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است.»

1:10  و نیز: «تو ای خداوند، در ابتدا زمین را آفریدی و آسمان ها کار دست های توست.

1:11  آن ها از میان خواهند رفت، اما تو باقی خواهی ماند. همۀ آن ها مثل لباس کهنه خواهند شد.

1:12  تو آن ها را مانند ردای به هم خواهی پیچید. بلی، چون آن ها مثل هر لباسی تغییر خواهند کرد. اما تو همان هستی و سال های تو پایانی نخواهد داشت.»

1:13  خدا به کدام یک از فرشتگان خود هرگز گفته است: «به دست راست من بنشین، تا دشمنانت را پای انداز تو گردانم؟»

1:14  پس فرشتگان چه هستند؟ همۀ آن ها ارواحی هستند که خدا را خدمت می کنند و فرستاده می شوند تا وارثان نجات را یاری نمایند.